Όπου και να σας βρίσκει το κακό, αδελφοί,
όπου και να θολώνει ο νους σας,
μνημονεύετε Διονύσιο Σολωμό
και μνημονεύετε Αλέξανδρο Παπαδιαμάντη.
Οδυσσέας Ελύτης, Άξιον Εστί.
Επειδή και το κακό μας βρήκε, και ο νους μας θόλωσε, ας μνημονεύσω εσένα, ταπεινέ Σκιαθίτη:
Ημύνθησαν περί πάτρης οι άστοργοι πολιτικοί, οι εκ περιτροπής μητρυιοί του ταλαιπώρου ωρφανισμένου Γένους, του "στειρεύοντος πριν, και ητεκνωμένου δεινώς σήμερον;".
Άμυνα περί πάτρης δεν είναι αι σπασμωδικαί, κακομελέτητοι και κακοσύντακτοι επιστρατείαι, ουδέ τα σκωριασμένης επιδεικτικότητος θωρηκτά. Άμυνα περί πάτρης θα ήτο η ευσυνείδητος λειτουργία των θεσμών, η εθνική αγωγή, η χρηστή διοίκησις, η καταπολέμησις του ξένου υλισμού και του πιθηκισμού, του διαφθείραντος το φρόνημα και εκφυλίσαντος σήμερον το έθνος, και η πρόληψις της χρεωκοπίας.
Τις ημύνθη περί πάτρης;
Και τι πταίει η γλαυξ, η θρηνούσα επί των ερειπίων; Πταίουν οι πλάσαντες τα ερείπια. Και τα ερείπια τα έπλασαν οι ανίκανοι κυβερνήται της Ελλάδος.
(Ακρόπολις, Πρωτοχρονιά του 1896)
Από τότε, Αλέξανδρε, μ' εξαίρεση έναν Κρητικό:
Περάσαν οι μέρες, περάσαν τα χρόνια, κι ακόμα δεν είδα
ατρόμητους άντρες, σοφούς κυβερνήτες, μεγάλους αντάρτες
να σπάζουν τις πύλες, να ρίχνουν τα τείχη, ν' αλλάζουνε τις στράτες ...
Νίκος Γκάτσος
Φαντάζομαι πως και με τα δυο σου τα χέρια θα προσυπέγραφες τη λύση που προτείνει, ο ίδιος ποιητής πάλι,
για τους υπεύθυνους:
Μα για να σωθεί η Ελλάδα
στους καιρούς τους ύστατους
βρείτε κάπου έναν καιάδα
και γκρεμοτσακίστε τους
Νίκος Γκάτσος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου