ΚΑΡΤΑ ΜΕ ΔΙΣΤΙΧΑ (1950)

Ταχυδρομική κάρτα σταλμένη από κορίτσι στον αγαπημένο της, ο οποίος υπηρετούσε φαντάρος (από Αθήνα, 31-8-1950)

Με αρκετά ωραία ερωτικά δίστιχα!

Τα δίστιχα:

Σου στέλλω χαιρετίσματα μ' ένα μπουκέτο άνθη,

γύρω - τριγύρω πασχαλιές και μεσ' στη μέση δάφνη.

***

Kουράστηκαν τα μάτια μου τη θάλασσα να βλέπω,

τον ταχυδρόμο να ερωτώ και γράμμα να μην έχω.

***

Σε αγαπώ ως αγαπά η χρυσαλλίς τα ία,

ως αγαπά ο Ιησούς <Χριστός> την μήτηρ (sic) του Μαρία.

***

Αγαπημένο μου πουλί κι αλαργινό γεράκι,

η ξενητειά σε χαίρεται κι εγώ πίνω φαρμάκι.

***

Ξεμάκρυνες κι αρρώστησα, έλα κοντά να γιάνω,

έλα το γρηγορότερο, μην πέσω και πεθάνω.

***

Ήθελα να είχα δυο καρδιές, η μια να στάζει αίμα,

η άλλη το κρύο νερό, αγάπη μου, για σένα.

***

Πότε θα βγάλεις το χακί, το στέμμα θα ξηλώσεις,

να βάλεις τα πολιτικά, να 'ρθεις να μ' ανταμώσεις.

***

Αν ήθελες θα ελθόμουνα για λίγο στη στρατώνα,

και θά ΄λεγα στον λοχαγό πως είμαι νοσοκόμα.

***

Η μάνα σου μου τά ΄δωσε τα μήλα στο μαντήλι,

και μού ΄δωσε παραγγελιά να σε φιλώ στα χείλη.

***

Γράμμα σου στέλλω, αγάπη μου, δε θέλω να δακρύσεις,

μόνο μια χάρη σου ζητώ, αμέσως ν' απαντήσεις.

***

Υπάρχει άνθος τι μικρόν, που στους αγρούς φυτρώνει,

και τούτο ονομάζεται ποτέ "μη με λησμόνει".

ΕΝΑ ΣΦΑΚΙΑΝΟΠΟΥΛΟ ΣΕ ΔΙΗΓΗΜΑ ΠΑΛΙΟΥ ΑΝΑΓΝΩΣΤΙΚΟΥ

Αναγνωστικό Δ' Δημοτικού (Γ' έκδοση, 1961)

ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΕΜΦΥΛΙΟΣ. ΕΝΑ ΠΟΙΗΜΑ

Το παρακάτω ποίημα, γραμμένο σε πρώτο πρόσωπο, αναφέρεται σ' έναν σκοτωμένο από τους αντάρτες του ΕΛΑΣ στρατιώτη του Ελληνικού Στρατού κάπου στον Παρνασσό, κατά την περίοδο του εμφυλίου.

Σκοτώθηκα στου Παρνασσού τα άγρια τα μέρη,

από Βουλγάρου άτιμου το ύπουλο το χέρι.

Την ώρα που καθίσαμε να φάμε, οι καημένοι,

αυτοί ενέδρα είχανε οι άτιμοι στημένη.

Ρίξανε και με σκότωσαν χωρίς καν να προλάβω,

την θέση μου να έπιανα, το όπλο μου να πάρω.

Να βλέπανε πως πολεμούν εκείνοι που πιστεύουν,

Πατρίδα, Οικογένεια και τον Χριστό τους θέλουν.

Τίποτα δεν με φόβιζε και είχα την ελπίδα,

πως θα γυρνούσα ζωντανός στην δόλια μου πατρίδα.

Νά ΄βλεπα την μανούλα μου, την αρραβωνιαστικιά μου,

τις μόνες μου παρηγοριές, που είχα στην καρδιά μου.

Αλλά της τύχης μου ήταν γραφτό γιανά ταφώ εδώ χάμου,

κι ας περιμένει η μάνα μου κι η αρραβωνιαστικιά μου.

Τέλος για παρηγοριά ας έχουν την ελπίδα,

πως έπεσα ηρωικώς για την γλυκειά πατρίδα.

Κι ένα ακόμα ας μάθουνε οι άτιμοι εχθροί,

ότι ο Κώστας δεν επέθανε, αιώνια θα ζει.

Αντίγραφο του Θρόνου του Μίνωα. Φωτογραφία

Δώρο στον Βασιλιά Γεώργιο Β' από το επιπλοποιείο ΜΗΛΙΑΡΑΚΗ, Ηράκλειο.

ΚΡΗΤΗ. Φωτογραφία

Αλμπουμίνα, χωρίς γραμμένες πληροφορίες.

ΝΗΣΙΩΤΕΣ

Ομαδικά οικογενειακά πορτραίτα νησιωτών του φωτογράφου Γρηγορίου Στυλιανίδη (Αθήνα0

Από ποιό νησί να είναι;

ΣΑΣΣΑΛΟΣ ΚΙΣΣΑΜΟΥ, ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΤΟΥ 1903

Ιδομενέας Μαρής: "ΣΑΣΣΑΛΟΣ ΚΙΣΣΑΜΟΣ, ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΕΣ ΜΑΡΟΝΙΚΟΛΑΚΗ - ΚΡΑΣΣΑΚΗ (σύντεκνοι από τα Εννιά Χωριά) μαζί με τις δασκάλες των παιδιών και τις γκουβερνάντες τους. οι Κρητικοί και οι οι Ευρωπαίοι.... Κάτω δεξιά σε ηλικία 6 χρονών ο παππούς μου Μαρονικολάκης Ιδομενέας. Ο κύριος με το ψαθάκι στα πόδια του ειναι ο προπάπους μου Μαρονικολάκης Βασίλειος η κυρία με το λευκό σάλι γύρω απο τον λαιμό όρθια είναι η προγιαγιά μου, η Ρουμπίινη το γένος Αρχοντάκη."

Ευχαριστώ τον φίλο Ιδομενέα !!!