Ταχυδρομική κάρτα σταλμένη από κορίτσι στον αγαπημένο της, ο οποίος υπηρετούσε φαντάρος (από Αθήνα, 31-8-1950)
Με αρκετά ωραία ερωτικά δίστιχα!
Τα δίστιχα:
Σου στέλλω χαιρετίσματα μ' ένα μπουκέτο άνθη,
γύρω - τριγύρω πασχαλιές και μεσ' στη μέση δάφνη.
***
Kουράστηκαν τα μάτια μου τη θάλασσα να βλέπω,
τον ταχυδρόμο να ερωτώ και γράμμα να μην έχω.
***
Σε αγαπώ ως αγαπά η χρυσαλλίς τα ία,
ως αγαπά ο Ιησούς <Χριστός> την μήτηρ (sic) του Μαρία.
***
Αγαπημένο μου πουλί κι αλαργινό γεράκι,
η ξενητειά σε χαίρεται κι εγώ πίνω φαρμάκι.
***
Ξεμάκρυνες κι αρρώστησα, έλα κοντά να γιάνω,
έλα το γρηγορότερο, μην πέσω και πεθάνω.
***
Ήθελα να είχα δυο καρδιές, η μια να στάζει αίμα,
η άλλη το κρύο νερό, αγάπη μου, για σένα.
***
Πότε θα βγάλεις το χακί, το στέμμα θα ξηλώσεις,
να βάλεις τα πολιτικά, να 'ρθεις να μ' ανταμώσεις.
***
Αν ήθελες θα ελθόμουνα για λίγο στη στρατώνα,
και θά ΄λεγα στον λοχαγό πως είμαι νοσοκόμα.
***
Η μάνα σου μου τά ΄δωσε τα μήλα στο μαντήλι,
και μού ΄δωσε παραγγελιά να σε φιλώ στα χείλη.
***
Γράμμα σου στέλλω, αγάπη μου, δε θέλω να δακρύσεις,
μόνο μια χάρη σου ζητώ, αμέσως ν' απαντήσεις.
***
Υπάρχει άνθος τι μικρόν, που στους αγρούς φυτρώνει,
και τούτο ονομάζεται ποτέ "μη με λησμόνει".