ΕΛΛΗΝΙΔΕΣ

Αφιερωμένο εξαιρετικά στην κυρία Θάλεια Δραγώνα, ειδική γραμματέα στο Υπουργείο (α)Παιδε(υσ)ίας

Ποιός είδεν ήλιο την αυγή κι άστρη το μεσημέρι
κι είδε και κόρην έμορφη στα κλέφτικα λημέρια;
Ν' αφίνει τα μεταξωτά, ν' αφίνει τα βελούδα,
να βγαίνει κλέφτης στο βουνό, στσι κλέφτες καπετάνιος;
Κιανείς δεν την εγνώρισε πως ήτονε κορίτσι,
παρά μια σκόλη μια Λαμπρή, ένα Σαββάτο βράδυ,
βγήκαν οι κλέφτες οι καλοί να παίξουν το λιθάρι,
βγήκε κι η κόρη η γι-όμορφη γιανά λιθοβολήσει.
Κι από το τόσο λύγισμα, κι απ΄το πολύ γιορντάνι
έσπασε τ΄αργυρό κομπί κι εφάνη το βυζί τζη.
Ο γεις το λέει μάλαμα, άλλος το λέει ασήμι,
κι ένα μικρό κλεφτόπουλο σαν τό ειδε γελάει.
- Τι έχεις, μικρό κλεφτόπουλο, τι είδες και γελάεις;
- Είδα τον ήλιο κι άλλαξε και το φεγγάρι κι άψε,
είδα και τα βυζάκια σου, το μαρμαρένιο στήθος.
- Σώπα, μικρό κλεφτόπουλο, και μη με μαρτυρήσεις
και θα σε πάρω άντρα μου, να γίνεις καπετάνιος,
να ορίζεις χώρες και χωριά και μια Μακεδονία!
(Κλέφτικο Δημοτικό Τραγούδι από τον Παύλο Π. Χατζηπολάκη, Ανώπολη, 1976)


Η Κισσαμίτισσα αγωνίστρια Αντωνούσα Καστανοπούλα σε επιχρωματισμένη ιταλική γκραβούρα (δεκαετία 1860)