Κ. ΚΑΡΑΘΕΟΔΩΡΓ Ιστολόγιο - C. Caratheodory blog

C. Caratheodory Blog

Ο ΣΦΑΚΙΑΝΟΣ ΒΡΑΚΟΦΟΡΟΣ ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΟΥΡΗΣ (ΚΟΥΡΙΔΑΚΗΣ)

Ο Γιάννης Κουριδάκης ήταν μέλος της άτυπης ομάδας των Σφακιανών Βρακοφόρων (Αθήτης, Κουρής, Λέφας, Λύκος, Μανουσογιάννης, Ψαρός) που διέπρεψαν στο Κρητικό καλλιτεχνικό στερέωμα τις δεκαετίες 50 - 70. Εδώ είναι ένα απάνθισμα φωτογραφιών του Γιάννη Κουρή από διάφορες εκδηλώσεις. Ευχαριστώ τον γιο του, φίλο Νίκο Κουριδάκη.

Ο Κουρής είναι ο πρώτος δεξιά. Ταχυδρ. κάρτα του Φώτο Σταρ (Χανιά)

Ο Λέφας χορεύει πάνω στο μπουκάλι και τον κρατάει ο Κουρής.

Στη Θεσσαλονίκη (Διεθνής Έκθεση): από αριστερά: Γιάννης Κουρής, Νίκος Δουρουντάκης (Κατσουλονικολής) από Χώρα Σφακίων (διετέλεσε πρόεδρος της Κοινότητας Χώρας Σφακίων), ο αδερφός του Γιάννη, ο Μανούσος Κουρής (υπολοχαγός του πυροβολικού τότε και έφτασε στον βαθμό του στρατηγού) και ο Μανούσος Αθητάκης (Μπασέβδος)

Από την Κηδεία του Καζαντζάκη (απο ΕΔΩ):

Mail Antreas P. Hatzipolakis

ΠΡΟΙΚΟΣΥΜΦΩΝΟ 1890

ΠΟΙΗΜΑ "ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΧΟΖΟΒΙΩΤΙΣΣΑΝ"

Χειρόγραφο ποίημα άγνωστης ποιήτριας για την Παναγία Χοζοβιώτισσα Αμοργού.

Δε γνωρίζω αν είναι δημοσιευμένο σε κάποιο βιβλίο ή έφημερίδα της Αμοργού.

Προς την Χοζοβιώτισσαν

Μία γυναίκα χριστιανή, με πίστη και λατρεία,

μεσ' στην βαρκούλα σ' έβαλε, γλυκειά μου Παναγία

και σ' άφησε στα κύματα να πας όπου νομίζεις,

εσύ που ξέρεις τα κρυφά και φανερά γνωρίζεις.

Έφυγες απ' το Χόζοβο, μόνια και μοναχή σου,

να μη σε εύρουν οι εχθροί να σε ποδοπατήσουν.

Η θάλασσα γαλήνευε στο θείο σου το διάβα

και τα ψαράκια του γιαλού ύμνον γλυκόν σου ψάλλαν.

Την Αμοργόν εδιάλεξες, ω θεία ευλογία,

γιανά κτιστεί ο Οίκος σου, χρυσή μου Παναγία.

Η Αμοργός σε προσκυνά, οι ξένοι σε τιμούνε,

κι από τα πέρατα της γης έρχονται να σε δούνε.

Της Αμοργού το στήριγμα, της Χώρας το καμάρι,

είναι η Χοζοβιώτισσα, μεγάλη της η Χάρη.

Γονατιστή σε προσκυνώ, σεμνή μου Παναγία,

σ' αυτούς που σε αδίκησαν να δείξεις ευσπλαχνία.

Και πάλι σε παρακαλώ γίνε μεσίτριά μας,

να συγχωρήσει ο Θεός τα τόσα σφάλματά μας.

Φύλαγε, Παναγία μου, και όλη την Ελλάδα,

από πολέμους και σεισμούς, καταστροφή κι αντάρα.

Κάνε να ελευθερωθούν και τ' άλλα τα παιδιά της,

που χρόνια τώρα λείπουνε μέσ' απ' την αγκαλιά της.

Φύλαγε και την Χώρα μας, που θεν να την ρημάξουν,

και όλες της τις ομορφιές ύπουλα να αρπάξουν.

Και όποιο χέρι υπόγραψε διά να την ρημώσει,

εσύ, γλυκειά μου Παναγια, εσύ, να το πληρώσεις.

ΝΥΦΙΚΕΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ

Αρχές 1900. Τόπος και Φωτογράφος άγνωστοι.

Φωτογράφος C. Stavrinos (Κωνσταντινούπολη;)

Τόπος και Φωτογράφος άγνωστοι.

Τόπος και Φωτογράφος άγνωστοι.

Τόπος και Φωτογράφος άγνωστοι.

Έλληνες (Πόντιοι) της Ρωσίας. Μετά τον γάμο ο άντρας ψήλωσε και πέρασε την γυναίκα του....!

Φωτογράφος: Μουστάκης, Αθήνα.

Τόπος και Φωτογράφος άγνωστοι.

Σητεία.

Φωτογραφία: Κουλεντιανός, Ροδεσία

Σουέζ - Φωτογραφία: Καπετανάκης

ΚΑΡΤΑ ΜΕ ΔΙΣΤΙΧΑ (1950)

Ταχυδρομική κάρτα σταλμένη από κορίτσι στον αγαπημένο της, ο οποίος υπηρετούσε φαντάρος (από Αθήνα, 31-8-1950)

Με αρκετά ωραία ερωτικά δίστιχα!

Τα δίστιχα:

Σου στέλλω χαιρετίσματα μ' ένα μπουκέτο άνθη,

γύρω - τριγύρω πασχαλιές και μεσ' στη μέση δάφνη.

***

Kουράστηκαν τα μάτια μου τη θάλασσα να βλέπω,

τον ταχυδρόμο να ερωτώ και γράμμα να μην έχω.

***

Σε αγαπώ ως αγαπά η χρυσαλλίς τα ία,

ως αγαπά ο Ιησούς <Χριστός> την μήτηρ (sic) του Μαρία.

***

Αγαπημένο μου πουλί κι αλαργινό γεράκι,

η ξενητειά σε χαίρεται κι εγώ πίνω φαρμάκι.

***

Ξεμάκρυνες κι αρρώστησα, έλα κοντά να γιάνω,

έλα το γρηγορότερο, μην πέσω και πεθάνω.

***

Ήθελα να είχα δυο καρδιές, η μια να στάζει αίμα,

η άλλη το κρύο νερό, αγάπη μου, για σένα.

***

Πότε θα βγάλεις το χακί, το στέμμα θα ξηλώσεις,

να βάλεις τα πολιτικά, να 'ρθεις να μ' ανταμώσεις.

***

Αν ήθελες θα ελθόμουνα για λίγο στη στρατώνα,

και θά ΄λεγα στον λοχαγό πως είμαι νοσοκόμα.

***

Η μάνα σου μου τά ΄δωσε τα μήλα στο μαντήλι,

και μού ΄δωσε παραγγελιά να σε φιλώ στα χείλη.

***

Γράμμα σου στέλλω, αγάπη μου, δε θέλω να δακρύσεις,

μόνο μια χάρη σου ζητώ, αμέσως ν' απαντήσεις.

***

Υπάρχει άνθος τι μικρόν, που στους αγρούς φυτρώνει,

και τούτο ονομάζεται ποτέ "μη με λησμόνει".

ΕΝΑ ΣΦΑΚΙΑΝΟΠΟΥΛΟ ΣΕ ΔΙΗΓΗΜΑ ΠΑΛΙΟΥ ΑΝΑΓΝΩΣΤΙΚΟΥ

Αναγνωστικό Δ' Δημοτικού (Γ' έκδοση, 1961)