Στοιχεία ιστορικά, που να μαρτυρούν την παρουσία της οικογένειας στο χωριό μου, δεν διαθέτω. Όμως, από λαογραφική σκοπιά έχομε κάποιες μαρτυρίες.
Πρώτα-πρώτα το τοπωνύμιο Φινοκαλιανούς (ο λάκκος), τση [=της].
Μετά, είχαμε ένα συγχωριανό μας, τον μακαρίτη Ανδρέα Κοντορίνη, που ήταν γνωστός με το παρωνύμιο Φινοκάλης (τα παιδιά του ακούγονται σήμερα ως Φινοκάληδες).
Έχοντας ως δεδομένο ότι το παρανόμι αυτό δεν είναι μειωτικό, είχα τολμήσει μια φορά να τον ρωτήσω:
- Αντρουλή, γιάντα σε λένε Φινοκάλη ;
- Χμμ.. οντέν ήμουνε κοπέλι μου 'πε ένας [= μου απηύθυνε κάποιος] το τραγουδάκι:
Μπάρμπα, γέρο-Φινοκάλη,
κοπελιές γυρεύεις πάλι!
Τ΄ακούσανε αυτό τ΄άλλα κοπέλια, κι από τοτεσάς με βγάλανε Φινοκάλη.
Δεν αποκλείεται αυτός ο ερωτύλος γέρο-Φινοκάλης να ήταν Ανωπολίτης.
Ο Αντρέας Κοντορίνης.
Από την τηελεοπτική παραγωγή: ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ Η ΚΡΗΤΗ. Π. ΠΡΕΒΕΛΑΚΗΣ - ΔΕΙΧΤΕΣ ΠΟΡΕΙΑΣ του Γιώργου και Ηρώς Σγουράκη.
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.
ΑπάντησηΔιαγραφή